Pragniemy przedstawić Państwu kolejną zapierającą dech w piersiach kamienicę, która wyróżnia się spośród innych zabudowań ulicy Mickiewicza frontem wyłożonym białą, glazurowaną cegłą i fantazyjnymi zdobieniami.
Zapewne idąc dotychczas ulicą Mickiewicza nie zdawaliśmy sobie sprawy z tego, jak wiele białych twarzy bacznie obserwuje spacerujących przechodniów…
Zabytkowy budynek, jaki od samego początku powstał z zamysłem mieszkalno-handlowym mieści się przy ulicy Adama Mickiewicza 14. Jest to jedna z wielu pięknych kamienic, jakie powstały w XIX wieku przy dawnej August-Schneider-Straße, która w 1922 roku zyskała nową nazwę i od tamtej pory stała się ulicą Adama Mickiewicza.
Dynamiczny rozwój miasta przyczynił się do tego, iż coraz więcej pojazdów poruszało się po głównych ulicach Katowic. Co ciekawe, to właśnie tutaj przy Mickiewicza w 1925 roku pod szyldem Forda powstała pierwsza stacja benzynowa.
ULICA MICKIEWICZA DAWNIEJ I DZIŚ
Przy August-Schneider-Straße wzniesiono wiele niesamowitych budowli, jednakże obraz ulicy zmienił się wraz z biegiem czasu. Na obecny wygląd jednej z najważniejszych ulic Śródmieścia Katowic niebagatelny wpływ miały działania wojenne i spustoszenie, które zapoczątkowali Niemcy, niszcząc znajdującą się nieopodal największą przedwojenną katowicką synagogę, która była charakterystycznym elementem miejskiego krajobrazu.
Gdy Synagoga Wielka stanęła w ogniu niemieccy żołnierze pragnęli dokonać rabunku znajdujących się tu kosztowności, jednakże za wyjątkiem Tory nie natknęli się na nic cennego.
ZABYTKOWA ZABUDOWA ULICY MICKIEWICZA
Wśród zabytkowych zabudowań ulicy Mickiewicza możemy wymienić również Łaźnię Miejską i gmach dawnej niemieckiej szkoły średniej Das Städtische Gymnasium zu Kattowitz, gdzie obecnie mieści się III Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza.
Oczywiście nie można zapomnieć o kamienicach, które ciągną się wzdłuż ulicy. To właśnie wśród nich jest ta, o której pragniemy opowiedzieć nieco więcej.
WYJĄTKOWA KAMIENICA PRZY MICKIEWICZA 14
Za urzekający wgląd kamienicy odpowiedzialny jest Georg Zimmermann, który na planie odwróconej litery „L” zaprojektował pięciokondygnacyjny, podpiwniczany budynek, posiadający tylną oficynę i poddasze. Kamienicę wzniósł natomiast w 1905 roku Josef Stellmach, o czym świadczy data, która widnieje niemalże na samym szczycie elewacji frontowej budynku. Zwartą bryłę budynku nakryto dwuspadowym dachem, jaki jest wyraźnie stromy od strony frontowej.
INSPIRACJE Z BLISKIEGO WSCHODU
Warto zwrócić uwagę na bliskowschodnie elementy architektoniczne, jakimi zainspirował się Zimmermann, urozmaicając swój projekt dwoma wykuszami, które wystają z lica kamienicy przykuwając wzrok przechodniów.
Na tynkowanych wykuszach pięknie prezentują się elementy sztukateryjne o florystycznych i geometrycznych motywach, które są typowe dla secesji. Nad prostokątnymi oknami wykuszy umieszczono natomiast zdobne dekory, które stanowią żłobienia w tynku.
MISTERNIE WYKONANE SZTUKATERIE
Bystre oko dostrzeże, iż w zależności od kondygnacji dekoracje znajdujące się tuż nad okiennymi ramami zasadniczo się różnią. Na pierwszym piętrze widzimy motywy roślinne, grona i liście winogron oraz dzwonki kwiatów o długich łodyżkach. Okna drugiego i trzeciego piętra zdobione są małymi płaskorzeźbami antropomorficznymi i florystycznymi, natomiast okna piętra czwartego zwieńczone są cudownie rzeźbionymi naczółkami. Piąte piętro jest wyjątkowe ze względu na fantazyjne motywy secesyjne, gdzie wśród elementów zdobniczych, oprócz kwiatów, przeważają lwie paszcze i ludzkie twarze, jakie spoglądają na przechodniów, spacerujących chodnikiem.
Na szczególną uwagę zasługuje fakt, iż tynkowana część fasady stanowi zdobne opaski okalające prostokątne okna, a tynk na wykuszach to doskonałe podłoże dla zdobniczych detali. Uroku dla kamienicy dodają również balkony, posiadające kute balustrady.
KAMIENICA O PIĘKNYM WNĘTRZU
Bez wątpienia kamienica jest piękna niemalże w każdym detalu. Czas był dla budynku wyjątkowo łaskawy, ponieważ zachowały się również architektoniczne elementy zdobiące wnętrze klatki schodowej, sufit z dekoracją sztukateryjną, okładzina ceramiczna na ścianie, stiukowa dekoracja sufitu i ścian w sieni kamienicy, lastrykowa posadzka układana w dekoracyjną mozaikę, a nawet częściowo witraże w klatce schodowej, nawiązujące swoją stylistyką do secesji.
Przechodząc ulicą Mickiewicza warto przystanąć przed kamienicą, by choć przez chwilę podziwiać kunszt z jakim ją zaprojektowano. To właśnie takie budynki jak ten sprawiają, że wśród nowoczesnych, betonowych ulic w dalszym ciągu można poczuć klimat dawnych Katowic.
*Stare widokówki i archiwalne zdjęcia pochodzą ze stron:
https://katowice.wyborcza.pl/katowice/1,35063,18134825,150_lat_Katowic__Ulica_Mickiewicza_byla_juz_lepiej.html
https://polska-org.pl/7343746,foto.html
https://katowice.naszemiasto.pl/ta-ulica-byla-jedna-z-najladniejszych-w-centrum-katowic-co/ar/c3-4057547
